این روز‌ها و در چهارمین سال پساکرونا در دنیا، در تالار چهارسوی تئاتر شهر نمایش «نوزده، نود‌ونه» در مرز باریکی از اشک و لبخند، ترس و امید به روایت شروع همه‌گیری کرونا در ایران می‌پردازد؛ روایتی که در یک ساعت اجرا مخاطب را مشتاق و با خود همراه می‌کند. 

محمودرضا رحیمی سال‌هاست که در مقام کارگردان نمونه کارهایش را به صحنه می‌آورد و اتفاقا برخی از آنها مانند تقاطع ۲۰۰۲، چند کاپریس برای ویلون و... آثار برجسته‌ای شده‌اند. او این روزها به اتفاق همسرش، نازنین گودرزی متنی به نام «روزی روزگاری سمنگان» نوشته و آن را کارگردانی کرده که در تالار چهارسو اجرا می‌شود.

اقتباسی از نمایش «هملت» برای دومین سال پیاپی از ارمنستان در تالار چهارسوی تئاتر شهر اجرا شد و امروز نیز قرار است با وجود مناسب نبودن شیوه اجرا برای سالن قاب عکسی در سالن اصلی به صحنه برود.